31 dagen geleden ging ik de 30 dagen Challenge minimalistisch leven aan. Wat ging dat snel, maar wat ging dat tegelijkertijd langzaam. Er zijn 465 spullen de deur uit gegaan. In deze blog lees je mijn ervaring.
Eerst even dit op een rij:
- Ik volgde de 30 Dagen Challenge als onderdeel om minimalistisch te leven
- Dit deed ik aan de hand van het werkboek 12 maanden: minimalistisch van Moyu-books x Dennis Storm (#nospon)
- Op dag 1 deed ik 1 ding weg, op dag 2 deed ik 2 dingen weg, op dag 3 deed ik 3 dingen weg enzovoorts. Uiteindelijk heb ik 465 spullen weggedaan.
Ik weet niet eens precies hoe het ontstaan is: mijn drang om te leven met minder spullen. Ik denk dat het voortkomt uit een zoektocht naar rust en het gevoel van leven met te veel spullen. Toen ik ruim een jaar geleden het boekje Weg ermee voor mijn verjaardag kreeg was dat precies op het goede moment.
Al een heel jaar deed ik steeds meer spullen weg en was ik bij elk ding wat erin kwam kritisch (of eigenlijk al voordat ik het kocht) Ik hield vorig jaar een grote opruiming en was voornemens om de 30dagen Challenge te doen. Die deed ik toen verspreid over weken, dat werkte eigenlijk niet. Nu deed ik hem in 31 dagen.
30 dagen is lang
Hoe dat voelde? Nou, op dag 1 begon ik een beetje overmoedig. Ik had een lange lijst gemaakt met wat allemaal weg kon. Daar had ik voorlopig genoeg aan… Ik had er echt zin in! Anderen zeiden wel van wow, dat is toch super veel… Maar ik begon gewoon. De eerste keer dat ik met mijn handen in het haar zat met de gedachte: waar haal ik nu nog spullen vandaan… was op de dag dat ik nog ruim 350 spullen moest (haha!).
Wat lastig was
Een paar dingen vond ik echt lastig om weg te doen. Zo had ik sierradendoosjes van de sierraden die ik draag. Hele mooie doosjes, maar ’s avonds leg ik mijn sierraden op mijn nachtkastje en stop ik ze niet een voor een terug in de verpakking (ik vraag me af of mensen dat dus doen?). Dusja, ze hebben voor mij geen functie meer. Wegdoen voelde toch een beetje sund ofzo, ik vond ze zo chique en mooi. Toen heb ik ze bij elkaar gelegd in de tafel in de gang. Daar leg ik altijd dingen klaar die ik mee moet nemen naar iemand, naar de kringloop of naar ons klushuis. Na drie dagen lagen ze er nog steeds en dacht ik: doe eens normaal, het zijn maar van die doosjes. En hup, weg waren ze.
Wat leuk was
Als ik nu mijn kasten (voornamelijk in de keuken) open doe geniet ik zo! Er is zoveel ruimte, het is opgeruimd en ik kan overal in een keer bij. In de keuken stonden nog veel spullen van vorige bewoners (ik woon in een deels gestoffeerd huurhuisje). De spullen die ik helemaal nooit gebruik heb ik nu op zolder gezet. Wat een rust. Ik hoef niet te graaien in een la met pollepels en opschepdingen (ik zocht altijd naar mijn favorieten). Nu liggen alleen nog maar mijn favorieten in de la.
Wat ik ook heel leuk vond was jullie reacties om mijn instagram stories. Menigeen van mijn ‘ontspullen-spullen’ hebben een nieuwe plek gekregen bij een van jullie. En, wat nog véél leuker is: dat minstens 10 van jullie ook gaan starten of al gestart zijn met de Challenge. Zo trots!
Waar ik dit voor deed
En wat natuurlijk het allerbelangrijkste is van een minimalistische levensstijl is dat leven zonder al die overbodige spullen veel beter is voor onze lieve moeder aarde. Ik geloof dat we de taak hebben om de aarde goed te behandelen. Persoonlijk doe ik dat vanuit mijn christelijke geloof, anderen doen dat vanuit andere normen en waarden. Waar het om gaat is dat de aarde niet gemaakt is om hem door al onze spullen te misbruiken.
Goed, hier kan ik nog hele betogen over schrijven. Dat zal ik voor nu niet doen. Maar mocht je nog twijfelen en veel waarde hechten aan al de spullen die je hebt (of een enorme koopdrang hebben), lees het boekje Weg ermee eens. Een aanrader (staat op Marktplaats & anders even lokaal shoppen).
Mocht je eens willen sparren of je ideeën willen delen, contact gerust 😊
BONUSTIP: volg eens wat mensen op Instagram met een minimalistisch interieur of met duurzaamheidstips, dat kan je inspireren.
